İçindekiler

EMDR Terapisi – Gerçek Danışan Deneyimi

Bu yazı, yurtdışında EMDR terapisi almış gerçek bir danışanın görüşleridir.

EMDR terapisi ile ilgilenenlerin bu yazıyı yararlı bulacağını umuyorum. Ancak, bu uzun bir gönderi – uyarıldınız!
EMDR’ye neden ihtiyacım olduğunu hissettim?

Blogumu veya Twitter’ımı izliyorsanız, muhtemelen yakın zamanda EMDR terapisi veya göz hareketi duyarsızlaştırma ve yeniden işleme tabi tutulduğumu biliyorsunuzdur (evet, EMDR ile devam edelim).
Bu, beni rahatsız eden bazı anıların yanı sıra konsantre olmak, uyumak ve anılarla sakince uğraşmaktan güçlük çekiyordu. Yıllar önce EMDR önerildi.

Görünüşe göre sadece savaş gazilerine ve korkunç istismardan kurtulanlara TSSB teşhisi konulmuyor. Zor duygularımın çoğu ailemin boşanmasını çevreliyordu: Çevresindeki zaman dönemlerini hatırlamamış olmama rağmen olağandışı bir netlikle gerçekleştiği geceyi tekrarlayabilirdim ve ilgili düşünceler yoğun duygu dalgaları getirdi.

Özel EMDR terapisine başlamadan önce yaptığım NHS terapi seanslarında, seansların çoğunu ağlayarak veya panik atak eşliğinde (veya birisinin ortasında) geçirirdim. Açıkçası, boşanma beni çok güçlü ve garip bir şekilde etkilemişti. Yine de, ortaya çıktığı gibi, sorunların temel nedeni değildi.

Yeni terapistimle geçmişimin kronolojik bir geçmişinden geçerken, boşanmadan bir süre önce (her iki olayı da kolayca yerleştiremiyorum) kız kardeşimin neredeyse boğulduğunu gördüm. Boşanma gibi, zihnimde çok net bir şekilde tekrar oynayabilirdim ve bedenim bunu yaptığımda tekrar deneyimlediğimi hissetti.
Terapist bana bir şeyler söyledi: bir olayla travma geçirebilirsiniz, ancak semptomlar, daha az “travmatik” bir olaya kadar gecikebilir. Bu nedenle, kız kardeşimle olan olay, sorunlarımın temel nedeni gibi görünüyordu, ancak ben bunu neredeyse hiç düşünmemiştim. Ancak, neden her zaman sudan nefret ettiğimi ve her zaman yüzmekten kaçındığımı açıklıyor…

EMDR nasıl çalışır?

İşte EMDR Derneğinin terapinin nasıl işlediğine dair açıklaması:
Kişi üzücü bir olaya karıştığında, bunalmış hissedebilir ve beyinleri bilgiyi normal bir hafıza gibi işleyemeyebilir. Üzücü bellek nörolojik düzeyde donmuş gibi görünür. Bir kişi üzücü anıyı hatırladığında, gördüklerini, duyduklarını, kokladıklarını, tattıklarını veya hissettiklerini yeniden deneyimleyebilir ve bu oldukça yoğun olabilir. Bazen anılar çok üzücüdür, kişi üzücü duyguları yaşamamak için üzücü anıyı düşünmekten kaçınır.

Bazıları, üzücü anıların bir şey onlara üzücü olayı hatırlattığında akla geldiğini veya bazen anıların sadece aklına geldiği anlaşılıyor. EMDR sırasında beynin göz hareketleri, sesler veya titreşimler ile dönüşümlü olarak sol-sağ uyarımı, donmuş veya engellenmiş bilgi işleme sistemini uyarıyor gibi görünmektedir.

Süreçte üzücü anılar, yoğunluklarını kaybediyor gibi görünüyor, böylece anılar daha az üzücü ve daha ‘sıradan’ anılar gibi görünüyor. Etkinin, REM uykusu (Hızlı Göz Hareketi) sırasında gözleriniz hızla bir yandan diğer yana hareket ettiğinde doğal olarak ortaya çıkan etki ile benzer olduğuna inanılmaktadır. EMDR, gördüğünüz, duyduğunuz, kokladığınız, tattığınız, hissettiğiniz veya düşündüğünüz olsun, farklı türdeki anıların sıkıntısını azaltmaya yardımcı olur.

EMDR işe yaradı mı?

Terapi öncesi ve sırasında tedaviye şüpheyle yaklaşmamak oldukça zordur. Terapistim hafif bir çubuk kullandı ve soldan sağa hareket eden bir ışığı izlerken şapşal hissetmemek zordu. Bununla birlikte, çok daha doğal hale geldi (birçok kez yapmam söylendi). Terapistinizle mümkün olan en iyi şekilde iletişim kurduğunuzdan emin olun.

Işıkları izlerken rahatsız edici bedensel duyumlara odaklanmamı her otuz saniyelik (az ya da çok) aralığından sonra, nasıl hissettiğimi ve bir şey olup olmadığını sordu. Evet, genellikle beyaz yalanları söylemek cazip geliyordu. Birkaç kez rahatsızlıktan uzaklaşmak için daha sakin olduğumu söyledim, ama gerçek olmadığı açıktı.

Boşanmaya odaklandıktan sonra, sonunda yüksek sesle dedim: “Benim hatam değildi, tüm bu şeylerin üstesinden gelmem talihsiz bir durumdu. O kadar şanslı hissediyorum ki artık yalnız yaşayabilir ve kendimi üzen insanlardan ve durumlardan uzaklaşabilirim. O zamanlar geride durmaktan başka seçeneğim yoktu.”

Benzer şekilde, ablamın neredeyse boğulma ile ilgili düşünce ve duygularını düşünürken ışıkları takip ettikten sonra, şu düşünce aklıma geldi: “Herkes panikle tepki gösterirdi. Ancak kendim çok gençtim ve onu kurtarmak benim sorumluluğum değildi.”
Terapist ile yaptığım son seansta TSSB ölçeğini tekrar yaptım. Terapi sürecinin başlangıcında çok yüksek puan alıyordum, ama şimdi klinik olarak bundan muzdarip değildim. Böyle kısa bir süre içinde anıya duyarsızlaşmam oldukça garip olsa da, bunu deneyimlemek rahatlamama neden oldu.

Bir zamanlar beni rahatsız eden olaylarla ilgili konuşamazdım ama şimdi rahatlıkla konuşabiliyorum ve daha çok sıradan anılar gibi hissettiriyor. Ancak tam olarak rahat uyuyamıyorum ve hala çok kolayca kaygılanıyorum. Yine de zaman ve terapi ile bunların azalacağına eminim ve geçmişimden tamamen özgür kalacağım. Ama genel olarak, terapinin son derece yararlı olduğunu gördüm yaşamak ve hayatımın tadını çıkarmak için çok daha yetenekli hissediyorum.

kaynakça: https://www.tolstoytherapy.com/my-experience-of-emdr-therapy/

Yazan: Uzm. Klinik Psikolog Sinem Özkaya Alp